Οι διπλανοί δρόμοι, οι νέες πλατείες και το πάρκο έχουν τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης πόλης με τις όμορφες βιτρίνες και τα σύγχρονα καταστήματα. Στους δρόμους συναντάς τους γέρους και γριές με τις τοπικές ενδυμασίες, νέους και νέες ντυμένους με την τελευταία λέξη της μόδας και τουρίστες που κυκλοφορούν με την εξεζητημένη ή ατημέλητη εμφάνιση τους.
Υπάρχει ένας αέρας ευχάριστης και κοινωνικής ευμάρειας.
Το Παραλίμνι είναι σήμερα μια μικρή προοδευμένη πόλη που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα του παραδοσιακού χωριού και τις ανέσεις τις σύγχρονης πόλης. Μοντέρνα καταστήματα, κέντρα και γραφεία δίπλα στα παραδοσιακά καφενεία και τα παλιά καταστήματα. Η κεντρική πλατεία με τα καφενεία έχει έντονα τα χαρακτηριστικά του παλιού μεγάλου χωριού. Οι διπλανοί δρόμοι, οι νέες πλατείες και το πάρκο έχουν τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης πόλης με τις όμορφες βιτρίνες και τα σύγχρονα καταστήματα. Υπάρχει ένας αέρας ευχαρίστησης και κοινωνικής ευμάρειας.
Οι ντόπιοι περιμένουν τους τουρίστες για να δώσουν ζωή στην αγορά, στα καταστήματα, στα κέντρα. Όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν πενήντα χρόνια το Παραλίμνι ήταν μια χαρακτηριστική αγροτική κοινότητα, που στήριζε όλη την οικονομία της στη φτωχή γεωργική παραγωγή της. Η ακριτική αυτή περιοχή της εύφορης πεδιάδας των Κοκκινοχωριών ήταν στην ουσία φτωχή. Το μεγαλύτερο μέρος της γης ήταν άγονο και πετρώδες. Όλη η παραγωγή στηριζόταν στις λίγες ξηρικές καλλιέργειες, μια και το νερό ήταν λιγοστό.
Έτσι μόνο οι μεγάλοι γαιοκτήμονες είχαν αρκετά εισοδήματα για να θεωρούνται πλούσιοι και να μην έχουν οικονομικά προβλήματα. Οι εργατικοί Παραλιμνίτες καλλιεργούσαν με τον ιδρώτα του προσώπου τους τη γη τους για να κερδίσουν το προς το ζην. Πολλοί είχαν κτήματα ή νοικίαζαν γη στις μακρινές περιοχές του Αγίου Λουκά και της Έγκωμης, κοντά στην κατεχόμενη σήμερα Αμμόχωστο. Οι πλούσιοι είχαν τα καλύτερα κτήματα τους στα προάστεια της Αμμοχώστου και ιδιαίτερα στον Άγιο Μέμνονα. Μεγάλη ταλαιπωρία για όλους ήταν η μετακίνηση τους στα μακρινά αυτά κτήματα, μια και δεν υπήρχαν τα σημερινά μηχανικά μέσα. Ένα μεγάλο κύμα μεταναστών ξεκινούσε κάθε χρόνο από το Παραλίμνι σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Πολλοί έχουν πετύχει, δημιούργησαν μεγάλες επιχειρήσεις και εξασφάλισαν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.
Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της εποχής είναι η παραλιακή περιοχή που εκτείνεται κατά μήκος της ανατολικής παραλίας και που σήμερα την αποκαλούμε «κοιλάδα των ανεμομύλων». Η περιοχή αυτή ήταν η παραγωγική περιοχή του Παραλιμνίου. Οι κάτοικοι άνοιγαν πηγάδια και έβρισκαν το επιφανειακό υπόγειο νερό, που το αντλούσαν με τους γραφικούς ανεμόμυλους, που σήμερα αποτελούν «σήμα κατατεθέν» για την περιοχή. Κύριο προϊόν της περιοχής τα λαχανικά. Η περιοχή αυτή, με την νότια έκθεση στον ήλιο είναι κατάλληλη για πρώιμη παραγωγή των κηπευτικών. Η αγορά της Αμμοχώστου αλλά και της Λευκωσίας ήταν πάντα γεμάτη με τα προϊόντα των Παραλιμνιτών.
Στη δεκαετία του 1950 μερικές αλλαγές διαφοροποίησαν την κατάσταση και την οικονομική ζωή. Τα επιφανειακά νερά άρχισαν να λιγοστεύουν. Οι κάτοικοι άρχισαν να εξορύσσουν βαθιές διατρήσεις για τα βαθύτερα υπόγεια νερά. Οι ανεμόμυλοι δεν μπορούσαν πια να αντλήσουν το νερό από τα μεγάλα βάθη. Μπήκαν λοιπόν σε ενέργεια οι μηχανικές αντλίες και οι τουρπίνες. Το νερό τώρα ήταν μπόλικο και οι καλλιέργειες αυξήθηκαν σημαντικά.